Początki parafii nie są dokładnie znane. Parafia w Poborowicach (Dobranowicach) nie istniała jeszcze w dobie spisu świętopietrza
z lat 20-tych XIV w. Według zapisków historycznych pierwszy Kościół w Poborowicach p.w. Św. Krzyża istniał już w 1381 r.
Kościółek był mały i drewniany . W 1382r. wzmiankowany jest kapelan /Jan/, a w 1400r. Błażej – pleban z Poborowic.
Parafia była fundacji rycerskiej. Kościół szczęśliwie przetrzymywał wszystkie dziejowe burze, uległ zniszczeniu dopiero
w czasie reformacji. W 1539r. dziedziczyli Poborowice małżonkowie Jakub i Affra. On był kupcem / aromatariusz / i rajcą.
Według zapisków „potem kasztelan krakowski Walenty Dębiński kościół złupił, z drzewa folwark postawił, grunt zabrał.
Po nim kacerz / heretyk, odstępca od wiary / Bolestraszycki. Lud chodzi do Wawrzeńczyc lub Żębocina” .
W 1614 r. właściciele okolicznych włości w Dobranowicach i Poborowicach – Zuzanna i Jerzy Obalkowscy wyłożyli znaczne sumy
na wybudowanie nowego kościoła. Później, bo w 1802 r., staraniem rodziny Treutlerów świątynia została odnowiona.
Niestety, budowla nie wytrzymywała próby czasu. Świątynia chyliła się ku upadkowi. Podjęto decyzję o rozebraniu kościoła .
Nastąpiło to w 1886 r. Już rok później na pagórku stanął nowy, mały, ceglany kościółek, wybudowany staraniem proboszcza
ks. Władysława Kucińskiego. Świątynia powstała według projektu Pawła Opida, dzierżawcy Wronia.
W 1887 r. Kościół został poświęcony przez ks. Jacka Langnera. Konsekracji dokonał bp Tomasz Kuliński 10 lipca 1889 r.
W 1913r. kościół został odmalowany al fresco przez Leona Zdziarskiego z Łęczycy.
Świątynia jest wybudowana w stylu
neogotyckim
. Kościół jest orientowany, jednonawowy.
Odpust parafialny - 14 września